学于趣字帖
编辑
共 页
此
花
孕
育
得
其
正
,
其
间
邪
气
无
纤
毫
。
其
时
正
值
天
地
交
,
二
气
上
下
阴
阳
调
。
天
罅
地
窍
掏
精
碎
,
蟾
身
璃
领
输
光
华
。
姑
射
神
人
会
种
花
,
先
须
此
物
为
根
芽
。
天
上
有
人
名
玉
女
,
投
壶
之
外
能
为
絮
。
人
间
美
玉
捣
作
灰
,
荆
山
昆
山
鬼
神
泣
。
湿
。
乃
有
雪
月
供
光
、
星
榆
献
白
,
斗
量
银
汉
琉
璃
春
皇
青
女
深
相
得
,
先
教
脸
似
秋
霜
色
。
春
皇
自
厌
花
多
红
,
欲
得
花
颜
如
玉
容
。
宋
·
韩
似
山
聚
八
仙
花
歌
赠
江
淮
肥
遯
子
支
流
远
自
灵
源
至
,
颜
色
虽
同
别
名
氏
。
要
令
天
下
颂
无
双
,
掉
头
不
住
君
王
家
。
神
守
护
祝
史
夸
。
唐
家
天
子
太
平
君
不
见
扬
州
后
土
惜
琼
花
,
鬼
春
归
鶑
老
花
始
开
,
谁
人
放
出
深
阑
来
。
春
皇
费
尽
养
花
心
,
春
风
使
尽
开
花
力
。
黄
鹂
本
是
花
间
客
,
啼
尽
好
声
求
不
得
。
仙
掌
秋
高
玉
露
浓
,
蛟
人
泣
下
真
珠
泪
。
扬
州
日
暖
花
开
未
,
春
风
不
动
花
房
闭
。
三
月
将
尽
四
月
前
,
百
花
开
尽
春
萧
然
。
一
如
君
子
有
诸
内
,
晬
然
其
色
见
乎
外
。
所
以
其
色
为
正
色
,
出
乎
其
类
拔
其
萃
。
请
以
此
诗
付
守
圃
,
以
告
游
子
归
去
无
匆
匆
。
携
化
为
嘉
卉
,
促
膝
围
春
风
。
身
虽
可
灭
名
不
穷
,
魂
交
心
与
之
死
靡
。
似
闻
饮
中
之
八
仙
,
飘
飘
豪
气
摩
苍
穹
。
仙
人
已
往
今
无
踪
,
身
在
花
枝
窈
窕
中
。
风
流
晚
宿
蝴
蝶
围
,
环
佩
晓
聚
仙
人
戏
。
加载字体文件中...
字体文件较大,请耐心等候...