学于趣字帖
编辑
共 页
俞
君
江
南
英
,
懒
效
决
科
计
。
傥
非
四
公
者
,
孰
毕
此
能
事
。
长
篇
杂
短
章
,
末
学
敢
睥
睨
。
峭
峭
后
山
老
,
深
古
復
静
丽
。
堂
堂
豫
章
伯
,
与
世
不
妩
媚
。
楚
骚
久
寂
寞
,
太
白
重
举
似
。
大
雅
既
不
作
,
少
陵
得
深
致
。
此
言
或
是
痴
,
的
确
有
见
地
。
寥
寥
千
百
年
,
所
取
仅
三
四
。
我
生
癖
耽
诗
,
极
力
参
古
意
。
宋
·
张
镃
俞
玉
汝
以
诗
编
来
因
次
卷
首
韵
诗
来
我
知
往
,
因
以
当
交
质
。
骎
骎
不
停
规
,
今
古
本
无
异
。
请
加
精
进
心
,
道
远
乌
足
喟
。
情
悰
猥
能
同
,
外
此
谁
臭
味
。
清
风
濯
炎
暑
,
使
我
破
芜
秽
。
石
顽
木
钻
透
,
悟
处
定
不
二
。
未
尝
胶
山
林
,
亦
復
到
城
市
。
贻
我
青
云
编
,
三
读
增
畏
愧
。
雪
风
灞
桥
路
,
想
见
形
梦
寐
。
俗
子
造
其
庐
,
觅
句
独
拥
鼻
。
加载字体文件中...
字体文件较大,请耐心等候...