学于趣字帖
编辑
共 页
秖
今
弭
耳
空
山
内
,
时
下
山
腰
出
云
背
。
石
竹
花
开
浴
殿
暖
,
何
时
馨
郁
栖
珠
珰
。
太
真
妃
子
紫
绣
囊
,
一
生
长
伴
瑞
龙
香
。
定
非
青
丘
阿
紫
家
,
恐
是
中
臺
餐
柏
裔
。
丛
兰
密
处
曲
庇
身
,
狐
鼠
何
疑
相
睥
睨
。
春
山
得
貍
躯
胁
细
,
苍
头
抱
携
香
着
袂
。
宋
·
毛
滂
也
为
作
此
诗
一
首
肥
遭
烹
而
此
独
以
能
香
为
人
所
贵
非
众
貍
可
望
独
牛
尾
食
之
可
口
江
西
亦
呼
为
玉
面
然
彼
以
甘
丛
下
而
引
其
鼻
若
能
自
择
其
所
处
貍
之
族
最
多
比
得
貍
一
枚
所
过
輙
馥
然
有
香
时
时
翳
兰
相
从
真
亦
得
所
哉
,
便
呼
铜
鸭
为
尔
配
。
东
堂
老
子
有
香
缘
,
百
和
烟
间
回
盻
睐
。
糟
中
玉
面
甘
人
颐
,
何
食
而
肥
蒸
不
悔
。
儿
童
手
摩
初
不
恶
,
狐
貍
貎
似
安
能
辈
。
弄
香
浅
草
已
袭
人
,
试
杂
江
蓠
为
君
佩
。
加载字体文件中...
字体文件较大,请耐心等候...